Alex Carrascosa

Artibista naiz, eta nire asmoa da gizarte-erakundea eraikitzen laguntzea, artelan gisa, egoeraz egoera, ekintzaz ekintza.
Eta nola egiten da hori? Kontzientzia jarriz. Kontzientzia horrek determinazio eta autonomia pertsonala eskatzen du, hortik aurrera, beste pertsona batzuekin lankidetzan aritzeko eta, elkarrekin, sarean, gorputz handiagoak elkarrekin sortzeko.
Helburu horrekin, azken 30 urteetan, 3 etapa igaro ditut: lehenik, gatazka margotu nuen; ondoren, gatazketarako konponbideak bilatu nituen; eta, azkenik, gatazka bizi izan nuen.
Lehen etapa batean, pintore izateaz jabetu nintzen. Interpretazio bat nuen munduarentzat. Arte Ederretan ikasi eta lizentziatu nintzen. “Lat-indo-amerikara” bidaiatu nuen eta gerraren eta desberdintasunaren inpaktuak margotu nituen.
Bigarren etapa batean, pintzelak beste pertsona batzuen zerbitzura jarri nituen. Gernika Gogoratuz Bakerako Ikerketa Zentroan sartu nintzen, eta Mao Tse-tungek Yenanen sustatu zuenaren alderantzizko prozesu bat bizi izan nuen: nire artea artista ez denaren maila ulergarrirantz epeldu beharrean, pertsona ez-artistak izan ziren nire gizarte-errealitatetasuna epeldu zutenak Bake Ikasketen bilakaera-mailarantz. Gernikan “Dia-Tekhnu” edo “Artearen bidezko elkarrizketa” metodologia garatu nuen, artearen tresnak edozein pertsona edo kolektibori hurbiltzean oinarritzen dena, eraikuntza demokratikoa hiru espazioren bidez birsor dezaten: “banakako etxea” bazterketarik gabe parte hartzeko; “pertsonen arteko kalea” elkar tolerantzia, enpatia eta alteritaterako; eta “plaza kolektiboa” talde-kontratu bat edo bizikidetza-akordio bat elkarrekin sortzeko. Dia-Tekhnären fruituak ugariak izan ziren: nazioarteko 30 esku-hartze baino gehiago; tokiko esku-hartze ugari; eta hogei bat argitalpen liburu, katalogo, kapitulu eta artikuluen artean. Ziklo hori agortu arte.
Eta hirugarren etapa batean, banakako, pertsonen arteko eta taldeko gatazken erraietan murgildu nintzen. Hainbat gizarte-teknologiatan trebatu nintzen — Aldaketaren Teoria, Prozesuen Lana, Antzerki Foroa eta Erraztasun Sistemikoa —, baita gatazkak konpontzeko mekanismo alternatiboetan ere — interesetan oinarritutako bitartekaritza eta negoziazioa —, eta, orduan, ni neu jarri nintzen ‘erraztaile’ gisa beste pertsona eta kolektibo batzuen zerbitzura. Elkarrizketa zailetarako eta bakea eraikitzeko tresnak eta ibilbideak diseinatu nituen, eta herritarren partaidetzarako eta antolamendu-aldaketarako prozesu ugari lagundu nituen.
Hiru hamarkadaren ondoren, ezagutza hori guztia ekintza erraz batean laburbiltzen da, eta hori jarrera neketsu eta konplexua da: entzutea.
Azken hiru urteetan (2019-2022) Kolonbiako Egiaren Batzordearekin kolaboratu nuen eta Nazio Batuek aholkulari gisa kontratatu ninduten errekonozimendu eta laguntza psikosozialeko taldeei laguntzeko. Esperientzia horrek aukera eman zidan urratutako biktimen kolektiboak entzuteko, baita krimen izugarrien erantzule diren biktimarioak ere, bizitzarekin berriz konektatzeko bidean laguntzeko.

4 Matrioxkak Elkar hobeto ulertzeko eskuliburua. (Deskargatu orain)

Hitzaldiaren bideoarekin batera eskuliburu bat daukazue eskuragai. Horrek bi tresna aurkezten ditu:
1) matrioshken deskribapena, geure burua pixka bat hobeto uler dezagun; eta
2) elkarrizketa “æfektiborako” gida bat, entzutea ekintza iraultzaile nagusitzat hartzen duena.