Bideo-jokoen analista
Komedia, huts egin duten musikariek hiltzera doazen lekua dela esan ohi dut. Nire kasuan, bideo-jokoetatik pasa behar izan nuen kreazio-frustrazioa beharrezko mugara heltzeko eta lapikoak lehertu ahal izateko zalantzazko txiste gazi-gozo zaporeduneko eztanda batean.
Bideo-jokoak garatu ditut, batzuk nazioarteko arrakastarekin. Programazio tresnak sortu eta saldu ditut programatzaile frikienentzat. Liburu bat idatzi dut, 1994ean argitaratua. Horrek ofizialki zaharra egiten nau eta nire kreazio irrika partzialki asebetzen du (mihiztatzaile lengoaia poetiko mugatuaz tratatzeagatik). Amerikako Inteligentziarako lan egin dut, nik idatzitako softwarearen bidez persiera metaforak detektatzeko. Eta kontatu dezakedan gauza bakarra zera da: Paychecka dela pelikuletan agertzen den bezalako parte cool bakarra.
Orain bakarrizketetan lan egiten dut, normalean ingelesez, azentuagatik xelebreagoa izatea lortzen dudalako. Jendaurrean pianoa jotzera ausartzen naiz ere, nire irrigarri zentzuaren falta agerian uzten delarik. Jarduera hauetaz aparte, sabela elikatzeko softwarea idazten dut bideo-joko jokalariek sufritzen duten mendekotasuna ulertzeko (baina beldur naiz txepeltasuna izan daitekeela horren atzean dagoena).
